درست مثل هر شرایط پزشکی دیگر، مشکلات و اختلالات مربوط به دندان نیز باید در زمان مناسب خود درمان شود. بسیاری از ناهنجاری های دهان و دندان که در نهایت به ارتودنسی نیاز دارد اگر در زمان طلایی آن درمان شوند می توانند شرایط را برای بیمار و دندانپزشک بسیار آسان تر سازند. تأخیر در شروع درمان ارتودنسی مشکلاتی را به همراه خواهد داشت که در ادامه این مقاله به آن می پردازیم.
دستگاههای ارتودنسی فقط برای کودکان نمی باشد، بلکه در هر سنی، می توان از آنها به شرطی که سلامت لثه، دندانها وجود داشته باشد، استفاده گردد. اگر مشکل بیمار فکی باشد بهتر است درمان قبل از بلوغ شروع شود و اگر بیمار با مشکل فکی بعد از بلوغ مراجعه نماید نیاز به ارتودنسی و جراحی خواهد داشت.
اگر بیمار دارای ناهنجاری دندانی باشد به شرطی که مشکلات لثه ای نباشد در هر زمان می توان درمان ارتودنسی ثابت را انجام داد. ولی بازهم ترجیح داده می شود که برای مشکلات دندانی بیمار قبل از بلوغ مراجعه نماید.
برخی اوقات مشکلات آشکاری همچون بیرون زدگی دندان ها، دندان های نامرتب، مشکل در جویدن، حرف زدن و … شما را ملزم به انجام درمان ارتودنسی می نماید. معمولا در این شرایط انتخاب زمان مناسب درمان اصلی ترین دغدغه بیمار است. از آنجایی که تاخیر در شروع درمان ارتودنسی می تواند درمان را با چالش و تاخیر مواجه نماید، بهترین تصمیم مراجعه به یک متخصص ارتودنسی است. یک متخصص ارتودنسی با بررسی شرایط و مشکل شما در خصوص بهترین زمان شروع درمان تصمیم می گیرد.
اما بد نیست بدانید برخی دیگری از مشکلات که ممکن است کمتر در مورد آنان شنیده باشید، نشانه هایی از نیاز به درمان های ارتودنسی باشند. از این میان می توان به گاز گرفتن مکرر گونه، عدم توانایی در بستن راحت لب ها، عدم تقارن صورت و … اشاره نمود. مراجعه مرتب و به موقع به دندان پزشک می تواند در شناسایی این مشکلات و معرفی شما به یک متخصص ارتودنسی برای شروع به موقع درمان ارتودنسی تاثیر گذار باشد.
معمولا پیشنهاد می شود در 8 سالگی کودک حتما یک مراجعه به متخصص ارتودنسی برای بررسی مشکلات احتمالی داشته باشید. مزیت مراجعه در این سن این است که متخصص می تواند بهترین زمان ممکن برای آغاز درمان و البته بهترین نوع درمان را به شما پیشنهاد نماید و حتی از بسیاری از مشکلات در بزرگسالی پیشگیری نماید.
بسیاری از والدین به محض شناسایی مشکل، فرزندان خود را در فاصله 7 تا 9 سالگی نزد یک متخصص ارتودنسی برده و نگران تاخیر در شروع درمان ارتودنسی هستند و تصور می کنند تاخیر در شروع درمان ممکن است زمینه ساز مشکلات متعدد از جمله عدم امکان رفع کامل مشکل باشد. بد نیست بدانید درمان ارتودنسی از طرف ارتودنتیست ممکن است به صورت زود هنگام یعنی 7 تا 9 سالگی یا با تاخیر در شروع درمان ارتودنسی و در 11 یا 12 سالگی (پس از افتادن 4 دندان شیری آخر) پیشنهاد شود. تفاوتی که زمان شروع ارتودنسی می تواند ایجاد کند اغلب از مناظر زیر توسط متخصص ارتودنسی بررسی می شود:
آنچه بسیار مهم است نوع ناهنجاری بیمار است که تعیین می کند درمان در چه سنی شروع شود در بعضی از ناهنجاریها حتما می بایست درمان در سنین کم شروع شود تا نتایج درمان موفقیت آمیز باشد و کودک نیاز به جراحی نداشته باشد. ضرورت ایجاد فضا برای دندان ها و تصحیح فکین عوامل دیگری هستند که باعث می شوند.
ممکن است دوران کودکی و نوجوانی را پشت سر گذاشته باشید و در بزرگسالی تصمیم به درمان ارتودنسی گرفته باشید. بد نیست بدانید در سراسر جهان از هر 5 درمان ارتودنسی، یک مورد برای بیمار بزرگسال انجام می شود و بزرگسالی درمان ارتودنسی شما را با مشکل مواجه نمی کند.
بنابراین هرگز به دلیل سن بالا از مراجعه به متخصص ارتودنسی اجتناب ننمایید. هر چند ممکن است در سنین بالاتر درمان پیچیده تر از کودکی یا طولانی تر باشد. تاخیر در شروع درمان ارتودنسی و آغاز ارتودنسی بزرگسالان ممکن است صحبت کردن در محیط کار، سخنرانی در مجامع رسمی و … را با وجود براکت ها برای شما دشوار نماید و شما را ترغیب به استفاده از براکت های سرامیکی، نامرئی و … نماید تا توجه کمتری جلب نماید.
بیمارانی که فک پایین جلویی دارند حتما باید هرچه سریعتر درمان شوند چون تاخیر درمان در این بیماران باعث می گردد که بیمار علاوه بر ارتودنسی فک پایین نیاز به جراحی داشته باشد.
اگر فک پایین جلو باشد و یا اگر در فک پایین انحراف وجود داشته باشد حتما بیمار باید هر چه سریعتر تحت درمان قرار گیرد.
درمان دیر هنگام باعث می شود که نیاز به جراحی فک در بیمار افزایش یابد. هر چه سن بیمار کمتر باشد امکان درمان با ارتودنسی بدون نیاز به جراحی افزایش می یابد و درمان موفقیت آمیزتر است.
اگر بیماری مشکل فکی داشته باشد باید هرچه سریع تر درمان شود چون تاخیر درمان تا بعد از سالهای بلوغ باعث می شود که ناهنجاری فک استخوانی و اسکلتی شود و نتوان با ارتودنسی به تنهایی درمان را انجام داد و احتمال جراحی فک در این گروه از بیماران افزایش می یابد.